அன்பும் ஆண்டவனும் (LOVE AND GOD)

I was reading “God” by Kahlil Gibran, which was part of "The Madman", which is reproduced here.

God by Kahlil Gibran

In the ancient days, when the first quiver of speech came to my lips, I ascended the holy mountain and spoke unto God, saying, 'Master, I am thy slave. Thy hidden will is my law and I shall obey thee for ever more.'

But God made no answer, and like a mighty tempest passed away.

And after a thousand years I ascended the holy mountain and again spoke unto God, saying, 'Creator, I am thy creation. Out of clay hast thou fashioned me and to thee I owe mine all.'

And God made no answer, but like a thousand swift wings passed away.

And after a thousand years I climbed the holy mountain and spoke unto God again, saying, 'Father, I am thy son. In pity and love thou hast given me birth, and through love and worship I shall inherit thy kingdom.'

And God made no answer, and like the mist that veils the distant hills he passed away.

And after a thousand years I climbed the sacred mountain and again spoke unto God, saying, 'My God, my aim and my fulfillment; I am thy yesterday and thou art my tomorrow. I am thy root in the earth and thou art my flower in the sky, and together we grow before the face of the sun.'

Then God leaned over me and in my ears whispered words of sweetness, and even as the sea that enfoldeth a brook that runneth down to her, he enfolded me.

And when I descended to the valleys and the plains, God was there also.
The following attempt in Tamil poetry is a product of inspiration from Kahlil Gibran (Of course conceptually it takes a different line). While we are trying to approach god through various means - rituals, yoga and what not, the poem stresses that Love is God in simple Tamil and you may like reading this.

கடவுளை நானும் காண 

கரியவனின் கருணைப் பேண

ஆற்றிலே  நீராடல் செய்து 

நன்மலர்கள் பதமாய்க் கொய்து 

தூயாடையும் மடியாய்ச் சூடி 

மும்முறை சந்தி ஆடி 

பூஜையும் யாகமும் கண்ட

படைத்த நல்லவிர்பாகம் கொண்ட

யாகத்தின் தலைவன் நின்னை 

நாடினேன் நலம்செய் என்னை!
 

பூஜையில் மகிழ்ச்சிக் கொண்டு

பரமனும் வந்தான் முன்பு 

அக்னி பிழம்பாய் நின்ற

அண்ணலும் என்னைக் கண்டு 

காந்தமின் பார்வைக் கொண்டு 

புன்முறுவலும் பூத்தே நன்று

வார்த்தையும் மொழியாமல் ஒன்று

என்னையும் கடந்தான் சென்று! 

கடவுளை நானும் காண 

கரியவனின் கருணைப் பேண

யோகமும் நீயே என்று 

சிரசிலே நின்றேன் நன்று 

முதுகுத் தண்டினை நட்டி

மூச்சினை நன்குக் கட்டி 

நாசியில் உன்னைக் காண

வாடினேன் நின்னைப் பேண

ஆதலால் அடியேன் நின்னை 

வாசியென ஏற்றுவேனே

வாலையின் பதியே உன்னை

நாடினேன் நலம்செய் என்னை!
 

யோகத்தில் மகிழ்ச்சிக் கொண்டு

பூரணனும் வந்தான் முன்பு

நிர்மல வடிவாய் நின்ற

முதல்யோகியும்  என்னைக் கண்டு 

காந்தமின் பார்வைக் கொண்டு 

புன்முறுவலும் பூத்தே நன்று

வார்த்தையும் மொழியாமல் ஒன்று

என்னையும் கடந்தான் சென்று! 

ஓமெனும் மெய்ப்பொருளும் நீயே

ஒமுறை மறைப்பொருளும் நீயே

நான்மறை முதற்ப்பொருளும்  நீயே 

நான்மறை மேற்ப்பொருளும் நீயே

நான்மறை கருப்பொருளும் நீயே 

நான்மறை இறைப்பொருளும் நீயே 

ஆதலால் அடியேன் நின்னை 

அப்பிரணவமென ஏற்றுவேனே

நாதத்தின் நாதன் உன்னை

நாடினேன் நலம்செய் என்னை!
 

மோனத்தில் மகிழ்ச்சிக் கொண்டு

என் நாயகனே வந்தான் முன்பு 

நாதத்தின் வடிவாய் நின்ற

நாதனும்  என்னைக் கண்டு 

காந்தமின் பார்வைக் கொண்டு 

புன்முறுவலும் பூத்தே நன்று

வார்த்தையும் மொழியாமல் ஒன்று

என்னையும் கடந்தான் சென்று! 

அன்பிற் பிறியதொன்றில்லை

அன்பிற் பெரியதொன்றில்லை

அன்பினால் இழிவொன்றில்லை

அன்பினால் அழிவே இல்லை 

அன்பையே அம்பாய்க் கொண்டு

அன்பனை அடிமைக் கொள்வேன்  

கருணையை வாளாய்க் கொண்டு

கரியவனின் கருத்தை வெல்வேன்   

ஆதலால் அடியேன் நின்னை 

அன்பே சிவமென ஏற்றுவேனே

அன்பற்கு அடியவன் உன்னை

நாடினேன் அணைப்பாய் என்னை!
 

அன்பனும் அன்பு கொண்டு எனை

அணைக்கவே வந்தான் முன்பு 

கருணையின் வடிவாய் நின்ற

கரியவனும் என்னைக் கண்டு 

காந்தமின் பார்வைக் கொண்டு 

புன்முறுவலும் பூத்தே நன்று

அணைத்தனன் ஆவல் கொண்டு

ஆத்மனும் பகர்ந்தான் ஒன்று

அன்பென்னும் அறிவைக் கொண்டு 

எனை நீயும் அறிந்தாய் நன்று

அன்பும் உன் என்பில் தோய 

அன்பிலே உன் மனமதி ஓய

அன்பின் நான் வேறு அன்றே 

அன்பிலே நாம் கலந்தோம் இன்றே! 

Happy Reading!